owlofminerva

P.S. Gereksiz hızın içimde oluşturduğu tedirginlikle bu şarkı benzer, ama bu güzel, o kötü, neden? "Kendi gündemini oluşturmak" kolay ve güzel. O gündemi dış dünyadan korumak ve buna göre yaşamak ise zor.Bunu tam anlamıyla yapabildiğimi hissedemiyorum bir türlü.Zihni olan bitenden uzaklaştırmak ve tüm olanlara dışarıdan bakmak soğukkanlılık, cesaret ve birazcık da emek istiyor.Zamanın akışını değilse de, kendi akışımızı bir an için duraklatıp gözlem yapmak, yaşananlardan geri kalmak korkusuyla kaçındığımız bir durum haline geldi. Oysa yolumuzda doğru adımlar atmak için buna ihtiyacımız var.Öte yandan her an olması gereken bir şey de değil bu "kendi gündemine göre yaşamak" olayı. Vicdanı olan bir varlığın dış dünyaya tamamen umursamaz bir tavır takınması sağlıklı olmaz elbette.Çünkü bu eylem doğru zamanda yapıldığında zihni ve kalbi koruyor, evet. Hele ki şu devirde. Ama olmamız gereken bir yerde olamamak, o sırada kendi iç dünyamıza saplanmış olmak geriye de...

Dünyanın uzaktan bakınca iyi mi yoksa kötü mü olduğunu ölçen ibrem her geçen gün kötüye yaklaşıyor. Hep ikisinin arasında bir yerde ama sanki kötü olana daha yakın. Bir bebek görünce fırlıyor iyiye vuruyor sallanarak sonra sokağa çıkıyorum tam ortadaki yerini buluyor. Bir sağa bir sola gidiyor gördüklerim karşısında. Eğer o günlerde gündemi takip etmiyorsam bir süre iyide tutabiliyorum.  Kendi  küçük dünyamda hilelerim var ama kısa süreli kandırabiliyorum onu. Çikolata yerken bile bazen   ” hayat muhteşem ya!” hissi gelebiliyor, eyleme göre değişen bir süreyle. Hayatta  anlara gizli   sayısız  güzellik, iyilik ve lezzet ler  var aksini söylemek haksızlık olur.  Zaman zaman ayağımızı yerden kesebiliyor o hisler, iyi ki de öyle “yeryüzüne dayanabilmek için” olsa gerek. Genellemeye dayalı tespitleri referans almaya zihnim karşı çıkıyor. Ama genellemeler hiç de küçümsenmeyecek bir örneklem içinde doğrudur, “genelde”.  Peki  biz günlük dav...